تبیین نقش فرهنگ سازمانی در سکوت سازمانی در بخش دولتی

اگر زبان ها به حرکت در نیایند، دانشی برای سازمان تولید نمی شود. زبان، ابزار تعامل انسان ها در سازمان هاست. اگر انسان به سازمان روح می دهد و سرمایه استراتژیک آن محسوب می شود، به دلیل آن است که متولیان رصدخانه سازمانی که در آن، مسائل فراروی سازمان و مدیران شناسایی و برای حل آن ها ارائه طریق می شود، خود کارکنان هستند. وقتی سکوت، سازمانی را فرا می گیرد، رکود و فتور در شبکه های فیزیکی و اجتماعی آن رسوب می کند و مزیت رقابتی سازمانی بی معنا می شود. برای تبیین پدیده سکوت سازمانی، معدود پژوهش هایی انجام شده است ولی در آن ها نقش فرهنگ پژوهش نشده است. در این پژوهش، نقش فرهنگ سازمانی در سکوت سازمانی مورد بررسی قرار گرفته است. سازمان های مورد مطالعه از بخش دولتی (دانشگاه های علوم پزشکی تهران) انتخاب شده اند. نتایج از تأثیر فرهنگ سازمانی (جو و رفتار سکوت) حکایت دارد.